İlmu dirâyeti’l-hadis diye de anılan fıkhu’l-hadis kavramı, merfû hadisleri merkeze alan İmam Şafiî’den sonra günümüze değin bazı değişimlere uğramıştır.  Özellikle İmam Ahmed tarafından devam ettirilen bu yaklaşım, kısmen de olsa zamanla Zâhirîliğe kaymakla beraber Hanbelî mezhebi içinde yer bulmuş, daha sonraları ise varlığını bağımsız surette ehl-i hadis’le birlikte sürdürmüştür. Fıkhu’s-sünne olarak da adlandırılan bu metodoloji, onu benimseyen ilim adamları nezdinde herhangi bir mezhebin alternatifi olarak görülmemiştir. Beraberinde mezhepsel bir takım tartışmaları getirse de, bu tür eserlerin hadis ilmi ile fıkıh ilmine katkıları ve faydaları yadsınamaz surette aşikârdır. Bunlar, İslam fıkhının zenginliği içerisinde onun uçsuz bucaksız birikimini fıkhu’l-hadis kalıbına sokmanın, ne derece zor ve uzmanlık isteyen bir uğraş olduğunu da gösterir.

 

Yayınlayıp sizlere çevirisini sunduğumuz iman ve ibadetleri konu edinen eser, fıkhu’l-hadis temalı bir çalışmadır. Eser soru-cevap formatında kaleme alınmıştır. Elbette literatürde yaygın olmamakla birlikte; Hanefî, Mâlikî ve Şafiî orijinli benzer fıkhu’l-hadis çalışmalarına rastlamak mümkündür. Fakat günümüzde İbn Useymin gibi Hanbelî orijinli bir fıkıhçının böyle bir metodolojiyle eser vermesi, başka bilimsel çalışmalara yol göstermesi açısından bizce önemli addedilmiş; eseri okuyucuyla buluşturmaya karar verilmiştir.